Een forensisch medisch onderzoek (of forensisch medisch onderzoek) wordt uitgevoerd door een specialistische deskundige. Het bestaat uit een medisch onderzoek van de slachtoffers. Het kan alleen worden uitgevoerd in gespecialiseerde instellingen. Het forensisch onderzoek van slachtoffers vindt plaats in speciale poliklinieken, klinieken of ziekenhuizen. En ook in de gebouwen van de opsporings- en rechtbankautoriteiten.
Een forensisch wetenschapper is een persoon met een medische opleiding die gespecialiseerd is in forensisch medisch onderzoek. Hij moet ook een bijbehorend certificaat hebben. Een forensisch deskundige kan deel uitmaken van het personeel van een openbare of particuliere instelling die forensische activiteiten uitvoert. De deskundige is volgens de wet strafrechtelijk aansprakelijk voor de betrouwbaarheid van de onderzoeksresultaten.
De belangrijkste soorten forensisch medisch onderzoek
Er zijn de volgende soorten forensisch medisch onderzoek:
- met betrekking tot levende personen (in aanwezigheid van schade, bepaal hun aard, mechanisme van ontvangst, leeftijd, ernst, enz.);
- onderzoek van lijken (om de doodsoorzaak vast te stellen en voor te schrijven);
- chemisch en toxicologisch (in dit geval wordt de aanwezigheid van verschillende chemicaliën in de organen vastgesteld);
- biologisch (bijvoorbeeld bij het aangaan van een relatie);
- histologisch (er worden puncties gedaan om de aanwezigheid van pathologieën te bepalen);
- medisch-forensisch (traceologisch, micrologisch, enz.);
- medische documenten (onderzoek naar "medische fouten").
Als het bij de behandeling van het materiaal van de strafzaak nodig is om problemen op te lossen die medische kennis vereisen, wordt ook een forensisch deskundige ingeschakeld. Het slachtoffer is bijvoorbeeld hersteld of de verwondingen zijn verdwenen. Meestal wordt een herhaald of aanvullend onderzoek uitgevoerd met betrekking tot de casusmaterialen.
Forensisch onderzoek doen
De duur van het onderzoek is afhankelijk van het soort onderzoek dat nodig is. Een verwijzing voor onderzoek kan worden afgegeven door een rechtbank, opsporingsdienst of parket. Het komt voor dat u aanvullende tests moet uitvoeren. Bijvoorbeeld bij twijfel over de uitslag van het eerste onderzoek. Dienovereenkomstig neemt de periode van herhaalde implementatie toe.
De examenperiode is afhankelijk van het aantal betrokken deskundigen. Expertise kan commissie en complex zijn. In beide gevallen nemen een aantal deskundigen eraan deel. De meningen van twee verschillende experts komen mogelijk niet overeen. Vervolgens komt elk van hen met zijn eigen conclusie.
De uitslag van het forensisch onderzoek is de conclusie. Het bevat de reikwijdte van de analyses en conclusies. Als een conclusie gemeenschappelijk wordt gemaakt voor alle leden van de commissie, moet in detail worden gespecificeerd door wie en hoe deze tot stand is gekomen.
De deskundigengroep wordt gerekruteerd uit hooggekwalificeerde specialisten. Dit kunnen vertegenwoordigers zijn van verschillende specialismen: chirurgen, anesthesiologen, traumatologen, enz. Personen die eerder aan het onderzoek hebben deelgenomen, kunnen niet opnieuw deelnemen.
Meestal duurt het onderzoek van het lijk en het materiële bewijs het langst. De eerste wordt voorgeschreven met betrekking tot mensen die een gewelddadige dood stierven. Ook kunnen zij een forensisch onderzoek voorschrijven als een patiënt die onder behandeling was plotseling overlijdt.
