Porselein is een keramieksoort die na verloop van tijd zijn schoonheid niet verliest. Met een zorgvuldige behandeling kan het voor altijd het oog dienen en een lust zijn. Er zijn verschillende soorten porselein, die verschillen in samenstelling en fabricagemethode.
Het woord "porselein" als term omvat alle keramische schalen, zowel wit als doorschijnend. De Chinezen introduceerden de wereld in China. Trouwens, ze maakten niet alleen gerechten van porselein, maar ook banken, tuinhuisjes, muziekinstrumenten, enz.
Soorten porselein en kenmerken van de vervaardiging ervan
Al het bestaande porselein kan tegenwoordig in drie groepen worden verdeeld: Europees hard porselein; zacht porselein, of semi-porselein, en oosters porselein. Oost- en Europees keramiek wordt gemaakt op basis van kaolien, waaronder klei en veldspaat. Voor de productie van Europees porselein is een grotere hoeveelheid kaolien nodig dan voor de productie van oriëntaals, bovendien wordt de procedure voor het bakken bij een hogere temperatuur uitgevoerd. Dit geeft het eindproduct meer transparantie, maar er is ook een nadeel: de afwezigheid van alle kleuren behalve blauw. Daarom wordt Europees porselein over glazuur beschilderd, terwijl oosters porselein voor onderglazuur schilderen zorgt.
Door zijn structuur kan porselein hard of zacht zijn. Vast is meer dan de helft kaolien en een kwart kwarts. De rest wordt ingenomen door veldspaat. Beenderporselein is een soort hard porselein en bestaat voor 50% uit beenderas. Het onderscheidt zich door een speciale witheid, dunheid en doorschijnendheid. Zacht porselein is meer divers in chemische samenstelling en vereist een zachtere warmtebehandeling. Het smeltbare glazuur, waardoor het lijkt op Chinees porselein, zorgt voor dikker schrijven en veel zachtere tonen.
Productie Technologie
Het bereide mengsel, bestaande uit klei, kwarts, kaolien en andere materialen, wordt in speciale gipsvormen gegoten, hol van binnen. Naarmate het water in de oplossing zich ophoopt in het gips, verhardt de buitenste laag van het werkstuk. Hoe meer het kost, hoe meer wanddikte het krijgt. De onnodige oplossing wordt afgevoerd en het werkstuk wordt voorbereid om te schilderen of verder te bakken - gepolijst, ontbraamd, enz. Complexe dingen worden samengesteld uit verschillende onderdelen.
Als verf wordt aangebracht op onbehandeld porselein, bedekt met transparant glazuur en in een oven wordt geplaatst om te bakken bij een temperatuur van 1350 ° C, wordt deze schildermethode onderglazuurschilderen genoemd. Tijdens het bakken wordt de verf in het glazuur versmolten en wordt het mogelijk om een glanzend product te verkrijgen met verbeterde eigenschappen, evenals indicatoren voor sterkte en weerstand tegen mechanische en chemische schade. Overglazuur schilderen heeft een rijker palet aan kleuren. Voor het bakken van dergelijke producten is een temperatuur van 780-850 ° C voldoende.
Bone china wordt gebakken op een lagere temperatuur dan hard. Voor overglazuur schilderen worden composities op basis van gomterpentijn en terpentijnolie gebruikt. Onderglazuurverf wordt verdund met water en suiker met toevoeging van een kleine hoeveelheid glycerine.
