Een moderne onderzeeër is een krachtig technisch complex dat in staat is om gevechtsmissies effectief op te lossen en onkwetsbaar te blijven voor de vijand. Een van de belangrijkste manoeuvres van dit schip is duiken. Het overbrengen van de boot naar een ondergedompelde positie vereist aandacht en nauwkeurigheid bij het uitvoeren van alle handelingen.
Normale duik onderzeeër
Onder duiken wordt verstaan de overgang van een onderzeeër van de oppervlakte naar de ondergedompelde positie. Hetzelfde type manoeuvre omvat een verandering in de duikdiepte wanneer het vaartuig naar de lagere niveaus van de waterkolom gaat. Tijdens het onderdompelen worden speciale tanks van de hoofdballast gevuld met water. Onder water kan de boot de duikdiepte wijzigen met behulp van de horizontale roeren.
Een normale duik wordt in twee fasen uitgevoerd en wordt meestal uitgevoerd in gebieden met slechte manoeuvreeromstandigheden, voor trainingsdoeleinden en naar goeddunken van de scheepscommandant. In dit geval worden eerst de eindballasttanks gevuld en daarna de middelste groep tanks. Tijdens de normale manoeuvre blijft de snelduiktank leeg.
De duik wordt voorafgegaan door voorbereiding: de ruimen worden leeggemaakt, de compartimenten worden geventileerd, de staat van de batterij wordt gecontroleerd. Het duikpunt wordt vooraf geselecteerd. Bij het naderen wordt de koers van de boot gestopt. Het hele proces van onder water gaan wordt voorafgegaan door een speciaal team, volgens welke het personeel hun plaatsen inneemt, in overeenstemming met het officiële schema.
De bewaking van de oppervlaktesituatie wordt overgebracht naar de commandotoren en gebeurt met behulp van radioapparatuur of door middel van een periscoop. Na het duiken gaat de boot in de zogenaamde positionele positie. De bemanning controleert nu de compartimenten van het schip om te bepalen hoe goed de romp is afgedicht.
Hoe een dringende duik wordt uitgevoerd
In een gevechtssituatie zijn er momenten waarop de boot zo snel mogelijk moet worden ondergedompeld. Meestal gaat het om slechts één gevechtsploeg. Het signaal voor een dringende duik kan worden gegeven door de scheepscommandant of de officier van de wacht. Na het commando "Alles neer" te hebben gehoord, daalt de bemanning op de brug onmiddellijk af in de onderzeeër en neemt hun plaatsen in, de binnenkomende commando's volgend.
Tegelijkertijd worden de dieselinstallaties en neuskoppelingen uitgeschakeld, worden de buitenboordopeningen en schachten doorgelat, waardoor lucht aan de diesels wordt toegevoerd. De wachtofficier sluit de bovenste commandotoren. Het vullen van de hoofdballasttanks begint, de elektromotoren worden ingeschakeld. De snelduiktank wordt leeggemaakt en klaargemaakt voor de manoeuvre.
Bij een dringende duik besteedt de bemanning speciale aandacht aan het constant controleren van de positie van het schip. Dit is nodig zodat de toenemende trim de toegestane waarde niet overschrijdt, omdat in dit geval de boot zijn drijfvermogen kan verliezen. De ervaring van de scheepscommandant speelt hierbij een grote rol, evenals het duidelijke en gecoördineerde werk van de bemanning.
