Welke voorwaarden nodig zijn voor een bepaalde cactus, je kunt erachter komen door alleen de naam te kennen. Sommige cactussen lijken erg op elkaar, maar de omstandigheden zijn anders.
Cactussen zijn niet de meest voorkomende kamerplanten en tot voor kort was het erg moeilijk om betrouwbare informatie over hun soort te vinden. Als je ondertussen de generieke naam van een cactus weet voordat je hem koopt, kun je meteen begrijpen of deze geschikt is om te kweken. Er zijn meer dan 3 ton soorten in de cactusfamilie en taxonomen verdelen ze in 3 subfamilies, die verschillen in hun structuur.
Pereskievye
Deze familie onderscheidt zich door ronde stengels en platte bladeren, in de oksels van de bladeren zijn er veel doornen, hard en recht. Bloemen zijn solitair, op steeltjes, soms bloeiwijzen. Veel pereskivs hebben eetbare vruchten en de zaden zijn meestal zwart, met een dunne en fragiele schil. Deze onderfamilie bestaat uit 3 geslachten, 30 soorten, waarvan 20 normaal ontwikkelde bladeren.
Het geslacht Pereskia heeft 8 soorten en 4 variëteiten, en het zijn allemaal struikcactussen. Meestal kun je in kassen peresky stekelig en zijn variëteiten vinden, waarbij de onderkant van de bladeren rood of paars is.
Het geslacht Rhodocactus is wijdverbreid in Mexico, 13 van zijn soorten zijn bekend, die ook in Zuid-Amerika en India groeien. De meeste van zijn variëteiten ontwikkelen zich slecht in de binnencultuur en bloeien meestal niet, om deze reden worden rhodocactus gebruikt om zygocactus en andere overvloedige bloei erop te enten.
Opuntia
De meeste opuntia-bladeren zijn klein, sappig en vallen snel af. Naast doornen bevatten de areolen van cactusvijgen bundels van kleine getande borstelharen, glochidia, die gemodificeerde bladeren van cactusvijgen zijn. Andere subfamilies hebben zo'n detail niet. Stengels van cactusvijgen zijn sappig en gesegmenteerd, en bij verschillende soorten zijn de segmenten verschillend van vorm: zoals platte cakes, cilindrisch, aardappelvormig, verdikt. De bloemen zijn enkelvoudig, groot, regelmatig van vorm en van de meest uiteenlopende kleuren, maar gele overheersen. De meeste stekelige peren hebben ook eetbare vruchten en de zaden hebben een zeer harde schil en een licht stekelig zaad. Opuntia omvat 16 geslachten en meer dan 500 soorten.
Cereus
Dit is de grootste onderfamilie van cactaceae, waarin planten zonder bladeren en glochidia zijn. Er zijn verschillende cactussen, reuzen en dwergen. De vorm van de stengel en de structuur ervan kunnen ook worden gevarieerd; er zijn kronkelige, cilindrische, bolvormige, supiforme, knolvormige of papillaire cereus. De meeste soorten hebben stekels, sommige vruchten zijn eetbaar. De zaden hebben een fragiele schil en zaailingen.
De meeste Cereus zijn woestijncactussen en groeien in droge gebieden, maar sommige worden gevonden in regenwouden en zijn epifytische planten die houden van zeer vochtige en warme klimaten. Dit zijn Selenicereus en Chilocereus.
