Er zijn een groot aantal soorten verf. Temperaverven behoren tot de allereerste, en de techniek van temperaverf wordt terecht beschouwd als een van de oudste en moeilijkst te beheersen, aangezien temperaverven zich anders gedragen wanneer ze drogen dan de meer bekende olieverven.
Wat is temperaverf en hun geschiedenis?
Temperaverf, of zoals het ook wel tempera wordt genoemd, is een verf gemaakt op basis van een emulsiebindmiddel en een pigment. De naam komt van het Latijnse woord "tempera", wat zich vertaalt als "mix".
Temperaverven werden al gebruikt vóór de komst van olieverven en waren wijdverbreid. Ze waren bijvoorbeeld absoluut onvervangbaar in de iconenschilderkunst. Hun geschiedenis gaat meer dan 3500 jaar terug.
De bindmiddelemulsie van temperaverven bestaat uit drie elementen: water, verschillende soorten lijmen, die variëren van het type tempera, en olie. Emulgatoren omvatten caseïne, eiwit en dooier, Arabische gom, dextrine en zeep. De lijmoplossing vormt, in combinatie met oliedeeltjes, een emulsie. In deze toestand maakt de olie de verf elastisch en voorkomt dat ze barsten.
Door zijn eigenschappen is tempera iets tussen lijm en olieverf. Het kan ook worden verdund met water en olie. En ze kan zowel op papier als op canvas werken. In principe zijn ze toepasbaar op elk soort ondergrond, maar het is beter om zachte en elastische borstels te gebruiken. Qua vorm zijn platte of ronde borstels aan te raden.
De belangrijkste voordelen van tempera zijn de snelheid van drogen, die het proces van het maken van een afbeelding aanzienlijk versnelt, en de verbazingwekkende duurzaamheid - werken gemaakt met tempera behouden hun helderheid gedurende vele eeuwen.
Tegenwoordig worden tempera-verven commercieel vervaardigd en in sets verkocht.
Soorten temperaverven
Op basis van de component op basis waarvan de emulsie voor het verdunnen van de tempera wordt gemaakt, zijn er ei, caseïne-olie en arabische gom tempera, ook wel lijm genoemd. Met andere woorden, de naam van de verf is afgeleid van het bindmiddel dat wordt gebruikt om het droge pigment te "mashen".
Eiertempera was vooral gebruikelijk in de Middeleeuwen en werd ook na de komst van olieverf lange tijd gebruikt. De verf, bereid op basis van eieren, lost gemakkelijk op, mengt zich en verandert praktisch niet van kleur wanneer deze opdroogt, wordt niet lichter of donkerder. Werken gemaakt met eitempera behouden kleurverzadiging en helderheid voor een zeer lange tijd.
Caseïne-olietempera is een in water oplosbare verf, die bestaat uit de kleinste pigmenten vermengd met een emulsie van lijnolie en een waterige oplossing van caseïne. Dit type verf omvat schilderen op gegrond canvas, karton en hout. Na droging hardt het snel uit en hecht het stevig aan de ondergrond. Tegenwoordig is het het meest voorkomende type tempera.
Arabische gom, of lijm, tempera is gebaseerd op lijm, bijvoorbeeld PVA. Ze wordt aanbevolen om niet alleen op papier, karton en multiplex te werken, maar ook op linoleum, gips, beton, glas. Lijmtempera mag echter niet worden gemengd met andere soorten verven.
