Ole Lukkoye is een personage in een van de beste en beroemdste sprookjes van de grote Deense verteller Hans Christian Andersen. Ole Lukkoye brengt dromen en vertelt boeiende verhalen.
Over karakter
Het mannetje Ole Lukkoye komt 's avonds naar de kinderen en sprenkelt met een klein spuitje zoete melk in hun ogen, waardoor ze in slaap vallen. Hij heeft twee grote paraplu's bij zich. Over de kinderen die zich goed gedroegen, opent Ole een veelkleurige paraplu met prachtige afbeeldingen - en de kinderen zien kleurrijke dromen. Maar ongehoorzame kinderen horen gestraft te worden: boven hen opent de kleine tovenaar een gewone paraplu zonder afbeeldingen. Dan ziet het kind de hele nacht geen dromen.
Ole Lukoye is gekleed in een zijden kaftan, glinsterend met alle kleuren van de regenboog.
De naam van het personage zelf bestaat uit twee delen. Ole is een Deense jongensnaam. Het woord "Lukoye" in vertaling betekent "Sluit je ogen." Zo kan de naam van de held worden gewaardeerd als "Ole-Close-Eyes".
Over het sprookje
In het sprookje van Andersen komt Ole Lukoye meerdere nachten (gedurende een week) achtereen bij een jongen genaamd Hjalmar, en hij ziet fascinerende sprookjes in zijn dromen. Onderweg vertelt Ole iets over zichzelf. Zo leren we dat de tovenaar ongewoon oud is.
Ole laat de voorwerpen in Hjalmars kamer met elkaar praten, ongekende bloemen groeien in de hoeken, en de letters in de scripts van de jongen raken van streek omdat ze zo scheef staan.
In het laatste verhaal vertelt Ole Lukoye over zijn broer met exact dezelfde naam, die ook wel Dood wordt genoemd. Hij komt naar degenen die deze wereld moeten verlaten en opent zijn paraplu over hen.
Mythologische en religieuze verenigingen
Over het algemeen lijkt Ole Lukkoye op de Sandman - een wezen uit de Europese sprookjesfolklore. De zandman gooit magisch zand in de ogen van kinderen en laat ze in slaap vallen. Tegelijkertijd kan hij, afhankelijk van het gedrag van het kind, zowel goede, goede dromen als nachtmerries sturen.
Daarnaast zijn er enkele overeenkomsten met de Griekse god van de dromen, Morpheus. Hij gebruikte trouwens ook een speciale vloeistof om hem in slaap te wiegen. In het laatste hoofdstuk wordt Ole verwant aan de vader van Morpheus, de god van de slaap, Hypnos. Hypnos had een tweelingbroer Thanatos, de god van de dood - dat wil zeggen, ze waren niet van elkaar te onderscheiden en tegelijkertijd compleet anders, zoals Ole en zijn broer.
Als we aannemen dat Ole-Death ook twee paraplu's bij zich heeft, dan kan hij voor altijd een mens meenemen naar het prachtige sprookjesland of naar een of ander niets (eeuwige droomloze slaap). Dit kan in principe gezien worden als een soort hint naar de beelden van Hemel en Hel, opgesteld voor mensen die zich "goed" of "slecht" gedroegen.
