Een zonsverduistering is een van de meest indrukwekkende natuurverschijnselen die een mens kan waarnemen. Het is niet verwonderlijk dat mensen door de geschiedenis heen speciale aandacht aan hem hebben besteed. De plotselinge verdwijning van de zon op klaarlichte dag veroorzaakte bijgelovige afschuw, werd gezien als iets mystieks en dreigends met verschillende problemen.
Lange tijd probeerden ze de aard van verduisteringen op de meest ongelooflijke manieren uit te leggen, variërend van de bestraffing van de goden voor menselijke zonden tot het mythische monster dat het daglicht verslindt. En alleen dankzij de ontwikkeling van de astronomie en andere natuurwetenschappen konden wetenschappers eindelijk een begrijpelijke beschrijving geven van het mechanisme van zonsverduisteringen. De echte reden voor zowel zons- als maansverduisteringen is dat er niets stationair is in de ruimte. Onze planeet draait om de zon, op haar beurt draait de satellietmaan om de aarde. En van tijd tot tijd doen zich situaties voor waarin alle drie de hemellichamen op dezelfde lijn staan. Bovendien bevindt de maan zich op dit moment tussen de aarde en de zon, waardoor ze geheel of gedeeltelijk wordt verduisterd. Met andere woorden, een zonsverduistering is niets meer dan de schaduw van de maan die op het aardoppervlak valt. Omdat de maan erg klein is in vergelijking met de grootte van de zon en de aarde, beslaat haar schaduw slechts ongeveer 200 km in diameter. Dit betekent dat een zonsverduistering niet overal kan worden waargenomen, maar alleen in een vrij smalle strook op het pad van de maanschaduw.astronomen maken onderscheid tussen totale en gedeeltelijke zonsverduisteringen. Het hangt af van de zichtbaarheidsomstandigheden vanaf de aarde. Als de waarnemer zich in een maanschaduwstrook van ongeveer 270 km breed bevindt, kan hij zien hoe de zon volledig verdwijnt en verandert in een kleine zwarte cirkel omringd door een lichtgevende schil met een onregelmatige vorm. Deze stralende cirkel rond de verduisterde zon wordt de zonnecorona genoemd. Tijdens een totale zonsverduistering, zelfs midden op de dag, valt de duisternis op aarde, daalt de luchttemperatuur iets en worden de sterren zichtbaar. De totale fase van een zonsverduistering duurt echter niet lang en letterlijk in een paar minuten keert alles eromheen terug naar zijn oorspronkelijke staat. Een gedeeltelijke zonsverduistering kan worden waargenomen als je in de buurt van de maanschaduwstrook bent. In dit geval lijkt het vanaf de aarde dat de maan niet precies in het midden van de zonneschijf passeert, maar alleen de rand raakt. Tegelijkertijd wordt de lucht veel zwakker donkerder, de sterren zijn ook niet zichtbaar. Aangezien een gedeeltelijke zonsverduistering kan worden waargenomen op een afstand van zelfs tot 2000 kilometer van de maanschaduwstrook (totale zonsverduisteringszone), is de kans om dit natuurlijke fenomeen te zien veel groter.
