Misschien heeft de meerderheid van de bevolking ooit gehoord van zo'n abstract concept als een wereldwijde crisis, maar wat voor "beest" het is en welke impact het heeft op de wereldeconomie van landen, waaronder Rusland, misschien kunnen maar weinigen duidelijk leg uit.
Traditioneel wordt aangenomen dat het concept van de wereldcrisis in Latijns-Amerika werd geboren in het begin van de 19e eeuw en werd geassocieerd met de verzwakking van de economische controle van de staat over alle sectoren van de nationale economie, waardoor in slechts één jaar tijd, landbouw, productie, energie en vele andere werkterreinen kwamen in erbarmelijke staat.
Reeds in 1829 veroorzaakten investeringen in verschillende projecten die geen reële inkomens impliceerden de ineenstorting van de aandelenmarkten en de opkomst van een langdurige "depressie" van de economie in de Verenigde Staten, wat leidde tot een actieve toename van de werkloosheid, een daling van de kosten van industriële voorraden, deflatie, en leidde tot een crisis in de banksector. In 1899 daalde de waarde van aandelen van veel binnenlandse ondernemingen sterk, waardoor de metallurgische en oliewinningsindustrieën ernstig werden getroffen.
Opgeblazen banken
Volgens experts was de belangrijkste reden voor de wereldwijde crisis van de vorige eeuw het beruchte Amerikaanse hypotheeksysteem, dat niet in staat was om stabiele betalingen van "goedkope" leningen voor huisvesting te garanderen. Als gevolg hiervan verklaarden alle ondernemingen, op de een of andere manier die verband hielden met dit soort operaties, veel fondsen en banken hun insolventie, en overheidsregulering kon niet helpen. De ernstige "zwelling" van de bankencrisis, die onvermijdelijk volgde op de hypotheek, breidde zich snel uit naar alle landen die betrokken zijn bij de wereldeconomie. In Rusland stond begin 2009 ongeveer 39% van de beroepsbevolking op de rand van een echt bankroet.
zwakke dollar
De scherpe daling van de dollarkoers leidde tot de kosten van het binnenlandse banksysteem om de stabiliteit van de nationale munteenheid te handhaven. Om de uitstroom van kapitaal naar het buitenland te beperken, besloot de Centrale Bank van Rusland in 2008 om de valutacorridor uit te breiden en de officiële herfinancieringsrente vast te stellen op 13 procent. Het systeem verwachtte dat de dollar zou stijgen tot 35 roebel.
De reactie van de bevolking van het land was zeer voorspelbaar, burgers haastten zich om hun reserves om te zetten in het dollarequivalent. Tegelijkertijd leidde de kredietverlening aan commerciële banken om hun levensvatbaarheid te behouden tot een toename van het niet-terugbetalen van achterstallige schulden en een afname van de winstgevendheid van het bankwezen als geheel.
Wijdverbreide instortingen van de industrie vonden plaats in de sectoren machinebouw, metallurgie en bouwmaterialen, de prijzen begonnen te stijgen en de werkloosheid bereikte gruwelijke niveaus. Alleen aanvullende maatregelen van staatssteun, ingrijpende veranderingen op het gebied van depositoverzekering en faillissementspreventie, wetten met betrekking tot het fiscale beleid van de staat, onroerend goed, een aantal sociale steunprogramma's voor de bevolking konden de economie van het land in bedwang houden en stabiliseren.
Volgens de voorspellingen van deskundigen zullen dergelijke situaties zich echter onvermijdelijk herhalen, omdat de onderling verbonden economieën van de afzonderlijke landen erg gevoelig zijn voor veranderingen op de wereldmarkt. een globaal karakter.
