Consumenten zijn bekend met de consistente zwart-witte streepjescodestrepen op productverpakkingen. Maar niet iedereen weet welke informatie eronder verborgen zit, wat een streepjescode kan vertellen.
De meest voorkomende barcode is de Europese artikelnummering EAN-13. In de VS en Canada wordt de 12-bits UPC-code gebruikt.
De eerste drie karakters in de digitale waarde van de barcode zijn de code van de regionale vertegenwoordiging van de vereniging (prefix van de landelijke organisatie) waarin de fabrikant van het product is geregistreerd. De meeste ondernemingen geven er de voorkeur aan zich te registreren in het vertegenwoordigingskantoor van de verenigingen van hun land, maar de vereniging verbiedt de registratie van de onderneming in een ander land niet, daarom kan het land van productie van de goederen niet worden bepaald door de eerste drie cijfers.
Codes die met twee beginnen (prefixen 200 tot 299) worden apart gereserveerd. Deze codes worden door bedrijven gebruikt voor hun eigen doeleinden, meestal voor de detailhandel, en geven prijs, gewicht en andere parameters aan. Ze worden niet buiten de onderneming gebruikt en zijn niet geregistreerd of gereguleerd door derden.
De volgende 4-6 cijfers zijn de fabrikantcode (registratienummer van de fabrikant van het product). Elk regionaal voorvoegsel wordt toegewezen voor registratie van tienduizend ondernemingen tot een miljoen. De lengte van dit veld is afhankelijk van de regelgeving van het regiokantoor. Met een grotere veldgrootte kunnen meer bedrijven worden geregistreerd, maar dan mag elk bedrijf een kleinere hoeveelheid goederen registreren (volgende nummers). Dus als de bedrijfscode 6 cijfers is, krijgt elk bedrijf de mogelijkheid om 1000 producteenheden te registreren.
De code van het product zelf is de volgende 3-5 cijfers. De lengte van dit segment hangt af van hoe de lengte van de ondernemingscode door de registrar als basiscode is gekozen. Tegelijkertijd heeft de digitale code van het product geen enkele semantische factor. De Vereniging beveelt de consequente toewijzing van codes aan goederen aan, aangezien nieuwe soorten producten worden vrijgegeven zonder enige specifieke semantische lading in deze code. Dit is gewoon het serienummer van het productartikel, dat de terminalcomputer in de winkel gewoon haalt uit zijn eigen computerbasis, waar de naam en prijs van het product is opgeslagen.
Het laatste cijfer is het controlenummer en wordt gebruikt om te controleren of de scanner de slagen correct leest. De getallen op de even plaatsen worden opgeteld en vermenigvuldigd met 3. Vervolgens worden de getallen op de oneven plaatsen opgeteld. Vervolgens worden de resultaten opgeteld en blijft alleen het cijfer op de laatste plaats over in het uiteindelijke bedrag. Dit cijfer wordt vervolgens afgetrokken van 10. Het resulterende verschil is het chequenummer, dat moet overeenkomen met het nummer dat wordt aangegeven door het laatste in de streepjescode.
