Antivries is een stof met een laag vriespunt. Als u het aan water toevoegt, neemt ook het vriespunt van het resulterende mengsel af. Antivriesmiddelen worden gebruikt om motoren te beschermen en ijsvorming in vliegtuigen te voorkomen.
instructies:
Stap 1
Het woord "antivries" bestaat uit het Griekse voorvoegsel "anti" (tegen) en het Engelse woord bevriezen - bevriezen. Vrij vertaald in het Russisch betekent "antivries" de term "antivries", die veel automobilisten kennen.
Stap 2
De werking van antivries is gebaseerd op het gebruik van vloeistoffen die niet bevriezen bij lage temperaturen. Antivriesmiddelen worden gebruikt in koelsystemen van verbrandingsmotoren om ijsvorming op de voorruiten van vliegtuigen en auto's te voorkomen.
Stap 3
De meest gebruikte antivriesmiddelen zijn mengsels van een- en meerwaardige alcoholen met water. Glycerine, propyleenglycol en ethyleenglycol worden veel gebruikt als meerwaardige alcoholen, en isopropanol, ethanol en zelden methanol als eenwaardige alcoholen.
Stap 4
In auto's wordt antivries gebruikt om beschadiging van motoronderdelen door bevroren water te voorkomen. Zoals je uit de natuurkundecursus weet, zet water uit als het bevriest - de gevormde ijskristallen kunnen de motor beschadigen. Als er antivries aan het water wordt toegevoegd, zal het bij veel lagere temperaturen bevriezen. Zelfs als het bevroren is, verandert het antivriesmiddel in een papperige massa en vormt het geen bedreiging voor motoronderdelen.
Stap 5
Antivriesmiddelen voor auto's worden meestal gemaakt van een mengsel van water en ethyleenglycol. Ze kunnen worden aangevuld met extra additieven om bescherming te bieden tegen corrosie en cavitatie. Ethyleenglycol verlaagt niet alleen het vriespunt van het koelmiddel, maar verhoogt ook het kookpunt. Deze functie is een bijkomend voordeel van het gebruik van antivriesmiddelen op basis van ethyleenglycol in de zomer.
Stap 6
Afhankelijk van het complex van aanvullende additieven, zijn moderne antivriesmiddelen onderverdeeld in verschillende typen - traditioneel, Lobrid, Hybrid en gecarboxyleerd. Traditionele antivriesmiddelen bevatten minerale corrosieremmers - verschillende silicaten, nitraten, nitrieten, fosfaten, boraten, enz. Tegenwoordig worden traditionele antivriesmiddelen als achterhaald beschouwd. Organische zuren worden gebruikt in carboxylaat-antivriesmiddelen. In tegenstelling tot traditionele antivriesmiddelen vormen carboxylaten geen beschermende laag over het gehele oppervlak van het systeem, maar alleen op plaatsen van corrosie. Carboxylaat-antivriesmiddelen bieden een betrouwbare bescherming tegen roest en cavitatie en hebben een lange levensduur. Lobrides en hybride antivriesmiddelen gebruiken een combinatie van organische en anorganische corrosieremmers.
