Het besef dat je niet bent zoals iedereen is altijd moeilijk. Maar het is nog moeilijker om over uw ongebruikelijkheid te vertellen aan uw dierbaren, van wie u in meer of mindere mate afhankelijk bent. Bovendien wordt homoseksualiteit al lang vervolgd in Rusland, wat betekent dat het in de hoofden van ouderen nog steeds illegaal is.
Hoe begin je een gesprek?
Voordat je het hebt over homo zijn, moet je de voor- en nadelen zorgvuldig afwegen. Als u met dierbaren over dit gevoelige onderwerp praat, moet u rekening houden met de invloed in uw gezin van een fundamentalistische, religieuze of andere achtergrond. Als je meer dan eens negatieve oordelen over homoseksuelen van je familie hebt gehoord, bedenk dan of het de moeite waard is om dit gesprek te beginnen? U kunt van uw gezin worden gescheiden of onder dwang naar een psychiater worden gestuurd.
Houd bij het kiezen van de tijd om over homoseksualiteit te praten rekening met de setting. Veel mensen, die helaas hun familieleden ziek willen maken, geven hun "blauwheid" toe tijdens een ruzie. Natuurlijk verergert dit de situatie alleen maar, omdat het negatieve van de ruzie wordt toegevoegd aan het mogelijke negatieve tegen je seksuele geaardheid.
Je kunt een gesprek over je seksuele geaardheid beginnen met de volgende woorden: "Ik wil je iets over mezelf vertellen / ik wil met je delen / ik wil dat je iets weet, omdat ik heel veel van je hou / waardeer / respecteer". Na deze woorden, handelend naar de omstandigheden (ineens is de moeder al ingestort met een hartaanval), kun je je homoseksualiteit bekennen.
Afhankelijk van de omstandigheden kun je verschillende tactieken kiezen voor het starten en voeren van een gesprek.
Berouw
Als je je ouders bekent, sta er dan op dat je schuldig bent, maar dat je zult proberen te genezen. Je hebt je al aangemeld voor een consult bij een psychotherapeut, omdat je met heel je hart hetero wilt worden en uiteindelijk met een waardig meisje wilt trouwen, kinderen wilt krijgen en vervolgens kleinkinderen wilt opvoeden.
Of je woorden waar zijn of niet, is niet belangrijk. Het belangrijkste is dat deze tactiek je familie de tijd geeft om te wennen aan het idee van je homoseksualiteit. In de toekomst zal het mogelijk zijn om te klagen over de ineffectiviteit van de behandeling als gevolg van genetisch falen. Op deze manier schuif je zelfs een deel van de schuld af op je ouders.
Een weddenschap op intelligentie
Je hoeft niet zelf een gesprek over je seksuele geaardheid aan te gaan, maak gewoon transparante hints: tijdschriften mee naar huis nemen, films kijken, naar gay en gay muziek luisteren. Geef tijdens gesprekken met familieleden ter plaatse voorbeelden van grote homoseksuelen: Tsjaikovski, Michelangelo, Uyalda.
Probeer "door tegenspraak" te gaan. Lesbische liefde is tenslotte niet bevredigend, waarom is "blauwe" liefde zo slecht? Geef je familie een paar tijdschriften over vrouwelijke liefde voor hetzelfde geslacht.
Familieleden zijn schuldig
Trek je voor het gesprek een tijdje terug in jezelf, doe alsof je in een diepe depressie zit. Of, integendeel, gedraag je te wild, op een manier die je nog nooit hebt gedragen. In ieder geval zou de familie een vraag moeten hebben: wat gebeurt er met je?
Dan kun je je naasten kwalijk nemen dat ze weinig aandacht aan je besteedden, altijd met zichzelf of met werk bezig waren en je er alleen voor stond. Hier is het resultaat: je niet-traditionele seksuele geaardheid. Je kunt klagen dat familieleden constant ruzie maken. Maar deze tactiek zal werken als je beschuldigingen waar zijn.
